Jak wybrać idealną komodę francuską do swojego wnętrza?

• Mebel skrzyniowy wywodzący się z drugiej połowy XVII wieku z Francji
• Charakterystyczne gięte nóżki i ozdobne uchwyty z mosiądzu lub złoconego brązu
• Występuje w różnych stylach: Ludwik XIV, Ludwik XV, prowansalski, shabby chic
• Doskonale sprawdza się jako element dekoracyjny i praktyczny mebel do przechowywania
• Najczęściej wykańczana w jasnych kolorach: biel, krem, pastele

Komoda francuska to wyjątkowy mebel łączący elegancję z funkcjonalnością, który wykształcił się w drugiej połowie XVII wieku we Francji. Za jej twórcę uważa się Charlesa Boulle, nadwornego ebenistę króla Ludwika XIV. Sama nazwa „komoda” zaczęła funkcjonować we Francji od 1708 roku, kiedy Boulle wykonał parę giętych komód dla monarchy. Ten praktyczny i zarazem dekoracyjny mebel szybko rozprzestrzenił się po całej Europie. W Polsce pojawił się w XVIII wieku pod staropolską nazwą „praska” – określenie to wzięło się stąd, że przechowywano w niej wyprasowaną bieliznę.

Pierwsze komody z początku XVIII wieku charakteryzowały się wybrzuszonymi frontami i bokami, posiadały wygięte nóżki i były bogato zdobione. Ich blaty najczęściej wykonywano z kamienia, a całość określano mianem „bombe”. Z upływem czasu komoda ewoluowała, dostosowując swoją formę do aktualnych trendów w sztuce. Stopniowo pojawiły się modele z prostymi ściankami bocznymi i falistym frontem, osadzone na niskich, kulistych lub konsolowych nóżkach, często z drewnianym blatem. W późniejszym okresie komody stały się smuklejsze, z charakterystycznie wygiętymi nogami w kształcie wydłużonej litery S (tzw. nogi kabriole), by na przełomie XVIII i XIX wieku przybrać formę bardziej geometryczną, zbliżoną do prostopadłościanu.

Cechy charakterystyczne komody francuskiej

Współczesne komody w stylu francuskim zachowują najważniejsze elementy swoich historycznych pierwowzorów. Ich najbardziej rozpoznawalne cechy to elegancka sylwetka z harmonijnymi proporcjami, ozdobne, gięte nóżki oraz dekoracyjne detale na frontach szuflad. Charakterystyczne są również metalowe uchwyty i okucia wykonane z mosiądzu lub patynowanego metalu w kolorze starego złota, które nie tylko pełnią funkcję praktyczną, ale stanowią także istotny element dekoracyjny. Fronty mebli często zdobione są frezowaniem, snycerką lub intarsją, a całość może być wykończona malowaniem, patynowaniem, woskowaniem lub politurą.

Do produkcji komód francuskich wykorzystuje się różnorodne gatunki drewna – od ekskluzywnego mahoniu, orzecha i dębu, po bardziej przystępne drewno topoli, jesionu czy sosny okleinowanej szlachetniejszymi gatunkami. Tradycyjnie meble te wymagały dużego nakładu pracy rękodzielniczej, co podkreślało ich ekskluzywny charakter. Współcześnie, dzięki nowoczesnym technikom produkcji, komody w stylu francuskim stały się bardziej dostępne, choć najwyższej jakości egzemplarze wciąż powstają w małych manufakturach, gdzie dbałość o detale i tradycyjne metody wykonania są priorytetem.

Kolorystyka komód francuskich obejmuje przede wszystkim jasne, pastelowe odcienie, które podkreślają ich elegancki charakter. Najpopularniejsze są biele i kremy w różnych odcieniach, od śnieżnobiałego po kość słoniową i ecru. W stylu prowansalskim spotyka się również subtelne pastele – błękity, mięty czy pudrowe róże. Często stosowaną techniką wykończeniową jest postarzanie poprzez przetarcia i patynowanie, co nadaje meblom charakteru vintage i sprawia, że idealnie wpisują się w estetykę shabby chic czy prowansalską. Bardziej klasyczne modele, nawiązujące do stylu Ludwika XV czy Ludwika XVI, mogą występować również w ciemniejszych odcieniach naturalnego drewna z wyraźnie widocznym usłojeniem.

Zastosowanie i aranżacje z komodą francuską

Komoda francuska to niezwykle wszechstronny mebel, który sprawdza się w różnych przestrzeniach domowych. Początkowo była wykorzystywana głównie w sypialniach do przechowywania bielizny, pościeli i ubrań, jednak z czasem jej zastosowanie znacznie się poszerzyło. W drugiej połowie XVIII wieku zaczęto umieszczać ją również w salonach i gabinetach, gdzie służyła jako elegancki mebel reprezentacyjny, a jednocześnie praktyczne miejsce do przechowywania różnorodnych przedmiotów. Współcześnie komoda francuska doskonale sprawdza się nie tylko w sypialni czy salonie, ale także w przedpokoju, jadalni, a nawet w łazience – pod warunkiem zastosowania odpowiedniego zabezpieczenia przed wilgocią.

Wkomponowanie komody francuskiej we współczesne wnętrze wymaga przemyślanego podejścia do aranżacji przestrzeni. W klasycznych, eleganckich pomieszczeniach może stanowić centralny element wyposażenia, harmonijnie współgrający z innymi meblami w podobnym stylu. Z kolei w nowoczesnych, minimalistycznych wnętrzach będzie pełnić rolę efektownego akcentu, przełamującego surowość przestrzeni. Komoda francuska szczególnie dobrze prezentuje się na tle jasnych ścian, które podkreślają jej dekoracyjny charakter. Warto eksponować ją w dobrze oświetlonym miejscu, aby wydobyć piękno detali i faktury drewna.

Aby podkreślić charakter komody w stylu francuskim, warto zadbać o odpowiednie dodatki wokół niej. Na jej blacie doskonale prezentują się stylowe lampki nocne, eleganckie świeczniki, ramki ze zdjęciami czy porcelanowe figurki. W stylu prowansalskim świetnie sprawdzą się kompozycje z suszonych kwiatów, lawendy czy ziół, a także lniane lub bawełniane bieżniki. W bardziej klasycznych aranżacjach można postawić na kryształowe wazony, antyczne zegary czy pozłacane ramki na obrazy. Ważne, aby dodatki harmonizowały z charakterem mebla, podkreślając jego styl i elegancję, a jednocześnie nie przytłaczały go nadmiarem dekoracji.

• Skąd pochodzi nazwa komoda? Nazwa „komoda” zaczęła funkcjonować we Francji od 1708 roku, kiedy Charles Boulle wykonał parę giętych komód dla króla Ludwika XIV. Słowo to nawiązuje do wygody i funkcjonalności mebla.
• Czym różni się komoda francuska od innych rodzajów komód? Komoda francuska wyróżnia się charakterystycznymi giętymi nóżkami, ozdobnymi uchwytami z mosiądzu lub złoconego brązu, elegancką sylwetką oraz delikatnymi zdobieniami frontów szuflad. W przeciwieństwie do innych stylów, kładzie większy nacisk na dekoracyjność i wyrafinowanie formy.
• Jakie style komód francuskich możemy wyróżnić? Główne style to: Ludwik XIV (barokowy, masywny, bogato zdobiony), Ludwik XV (rokoko, asymetryczne zdobienia, gięte nóżki), Ludwik XVI (klasycystyczny, geometryczne formy), prowansalski (prosty, jasne kolory, rustykalne wykończenie) oraz shabby chic (postarzane wykończenie, przetarcia).
• Jak dbać o komodę francuską? Należy regularnie odkurzać ją miękką szmatką, unikać stawiania na blacie gorących przedmiotów i rozlanych płynów. Do czyszczenia najlepiej używać specjalnych preparatów do mebli drewnianych, a raz na kilka miesięcy warto odświeżyć powierzchnię drewna odpowiednim woskiem meblowym.
• Czy komoda francuska pasuje do nowoczesnych wnętrz? Tak, komoda francuska może być interesującym akcentem w nowoczesnych przestrzeniach, przełamującym minimalistyczny styl. Najlepiej sprawdzą się modele w jasnych kolorach, z delikatnymi zdobieniami, które nie będą zbyt przytłaczające dla współczesnej aranżacji.

ŹRÓDŁO:

• [1]https://pl.wikipedia.org/wiki/Komoda[1]
• [2]https://nietylkofiranki.pl/smartblog/styl-francuski-jak-dekorowa-wntrza-z-paryskim-rozmachem[2]
• [3]https://www.lawendowykredens.pl/content/566-komody-w-stylu-prowansalskim[3]

Historia komody francuskiej – od dworu Ludwika XIV do współczesnych salonów

Zanim komoda na dobre zagościła w naszych wnętrzach, przeszła fascynującą drogę. Na dworze Ludwika XIV (1643-1715) narodził się mebel, który zrewolucjonizował sposób przechowywania rzeczy. W przeciwieństwie do powszechnie wówczas używanych skrzyń, komoda oferowała przełomowe rozwiązanie – szuflady ułożone warstwami, co znacznie ułatwiało organizację i dostęp do przechowywanych przedmiotów. Pierwsze komody były masywne, monumentalne, o prostych liniach odzwierciedlających królewską wspaniałość i autorytet.

Rewolucyjny wpływ na rozwój komody miał nadworny stolarz André-Charles Boulle, który stworzył dla Króla Słońce parę wyjątkowych komód dostarczonych do sypialni w Trianon w latach 1708-1709. Jego charakterystyczny styl zdobienia, znany jako intarsja Boulle’a, łączył egzotyczne materiały jak skorupa żółwia, mosiądz i cyna, tworząc imponujące wzory. To właśnie te meble zapoczątkowały nowe tendencje stylistyczne i ugruntowały pozycję komody jako niezbędnego elementu wyposażenia arystokratycznych wnętrz.

Ewolucja stylu – od baroku do klasycyzmu

Z biegiem lat komoda ewoluowała, dostosowując się do zmieniających się trendów. Za panowania Ludwika XV (1715-1774) styl mebli złagodniał, zyskując na lekkości i elegancji. Komody z tego okresu charakteryzują się zmysłowymi krzywiznami, zaokrąglonymi kształtami i asymetrycznymi zdobieniami typowymi dla rokoka. Często wykańczano je pastelowymi kolorami i dekorowano motywami kwiatowymi, co nadawało im romantyczny charakter. Popularność zyskała komoda z palisandru, ceniona za ciepłą barwę i subtelne żyłkowanie tego egzotycznego drewna.

Kolejna zmiana nastąpiła podczas panowania Ludwika XVI (1774-1792), kiedy to powrócono do prostszych linii i geometrycznych form. Komody z tego okresu, inspirowane antykiem, charakteryzowały się zwężającymi się nogami i neoklasycznymi motywami. Rewolucja francuska i późniejszy okres Empire przyniosły dalsze modyfikacje, wprowadzając elementy inspirowane imperialnym Rzymem.

Od XIX wieku do współczesności

XIX wiek przyniósł znaczącą demokratyzację meblarstwa. Za czasów Ludwika Filipa (1830-1848) powstał styl eklektyczny, łączący w sobie wpływy:

• rokoko z jego zaokrąglonymi liniami
• baroku z bogatymi zdobieniami
• renesansu z klasycznymi proporcjami
• a nawet gotyku z jego wertykalizmem

Meble z tego okresu, choć nadal eleganckie, były produkowane z myślą o bogatej klasie mieszczańskiej, co wpłynęło na ich większą dostępność i funkcjonalność.

Współczesne komody francuskie czerpią inspirację ze wszystkich historycznych stylów, jednocześnie dostosowując się do potrzeb nowoczesnych wnętrz. Dzisiejsze interpretacje często utrzymane są w jasnych kolorystykach – bielach, kremach i pastelach, co pozwala im harmonijnie wpisać się zarówno w klasyczne, jak i nowoczesne aranżacje. Szczególną popularnością cieszą się style prowansalski oraz shabby chic, które nawiązują do historycznych form, jednocześnie nadając im lżejszy, bardziej przystępny charakter poprzez techniki postarzania i patynowania.

Wpływ rewolucji przemysłowej na produkcję komód

Rewolucja przemysłowa fundamentalnie zmieniła sposób wytwarzania mebli, w tym komód francuskich. Wprowadzenie maszyn umożliwiło seryjną produkcję, co znacznie obniżyło koszty i zwiększyło dostępność tych niegdyś ekskluzywnych mebli. Industrializacja XIX wieku pozwoliła na demokratyzację stylu francuskiego, który przestał być zarezerwowany wyłącznie dla arystokracji.

Pomimo uprzemysłowienia, najwyższej jakości komody francuskie nadal powstawały w małych manufakturach, gdzie tradycyjne metody rzemieślnicze i dbałość o detale pozostawały priorytetem. Ta dwoistość – między produkcją masową a rzemiosłem – utrzymuje się do dziś, oferując konsumentom szeroki wybór komód francuskich w różnych przedziałach cenowych i o różnym poziomie wykończenia. Niezależnie od metody produkcji, komoda francuska pozostaje symbolem elegancji i wyrafinowanego stylu, płynnie przechodząc od królewskich salonów do współczesnych domów.

Charakterystyczne cechy i elementy zdobnicze autentycznej komody francuskiej

Rozpoznanie autentycznej komody francuskiej wymaga znajomości kilku kluczowych elementów, które stanowią o jej wyjątkowości i wartości. Prawdziwe arcydzieła francuskiego meblarstwa charakteryzują się perfekcyjnym wykonaniem, gdzie nawet najmniejsze detale są dopracowane z niezwykłą precyzją. Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów jest technika wykonania szuflad w formie jaskółczego ogona, która świadczy o wysokim kunszcie rzemieślniczym i trwałości konstrukcji. Ten rodzaj połączenia jest widoczny szczególnie po wysunięciu szuflady i sprawdzeniu jej boków, gdzie można zaobserwować charakterystyczne klinowe nacięcia.

Autentyczne komody francuskie wyróżniają się również specyficznym typem konstrukcji nazywanym bombe (z franc. bombé – wybrzuszony), który nadaje meblom charakterystyczny, brzuchaty kształt. Komody tego typu są wyjątkowo cenne, zwłaszcza te pochodzące z XVIII wieku, gdy ta forma osiągnęła szczyt popularności. Warto zwrócić uwagę na fakt, że gięcie drewna w trzech płaszczyznach było niezwykle trudnym zadaniem rzemieślniczym, wymagającym mistrzostwa w sztuce ebenistycznej. Dziś takie komody są rzadkością i prawdziwą gratką dla kolekcjonerów.

Markieteria i intarsja – mistrzowskie techniki zdobnicze

Francuskie komody słyną z wyjątkowych technik zdobniczych, wśród których królują markieteria i intarsja. Choć terminy te bywają używane zamiennie, warto wiedzieć, że markieteria polega na tworzeniu obrazów i wzorów z różnokolorowych fornirów, natomiast intarsja to technika, w której w powierzchni drewna tworzono zagłębienia wypełniane innymi materiałami. Mistrzowskie wykonanie tych zdobień jest jednym z głównych wyznaczników autentyczności i wartości komody francuskiej.

Wzory zdobień ewoluowały wraz ze zmieniającymi się stylami. Dla okresu Ludwika XV charakterystyczne są:

• Asymetryczne kompozycje kwiatowe
• Motywy roślinne o płynnych liniach
• Elementy egzotyczne inspirowane sztuką Dalekiego Wschodu
• Sceny pasterskie i mitologiczne

Z kolei w okresie Ludwika XVI pojawiają się bardziej geometryczne wzory, medaliony i ornamenty inspirowane antykiem. Każdy z tych elementów dekoracyjnych nie tylko zdobi mebel, ale również opowiada historię swojej epoki, odzwierciedlając gust i ideały danego okresu.

Okucia, uchwyty i blaty – dopełnienie eleganckiej formy

Nieodłącznym elementem autentycznej komody francuskiej są starannie dobrane okucia i uchwyty. W zależności od okresu i stylu, mogą to być delikatne, ażurowe aplikacje z brązu, masywne mosiężne uchwyty czy finezyjnie zdobione złocone okucia. Kluczowym elementem jest ich patyna – autentyczne stare okucia posiadają charakterystyczne ślady użytkowania i naturalne przebarwienia, których nie sposób idealnie odtworzyć w replikach.

Dopełnieniem komody francuskiej jest jej blat, który w zależności od stylu i przeznaczenia mebla mógł być wykonany z różnych materiałów. Najwyżej cenione są komody z blatami z rzadkich rodzajów marmuru, takich jak marmur karraryjski czy burguncki w odcieniach beżowo-burgundowych. Blaty marmurowe nie tylko podnosiły prestiż mebla, ale również zwiększały jego funkcjonalność – były odporne na uszkodzenia i łatwe w utrzymaniu czystości. W komodach o mniej formalnym charakterze, zwłaszcza prowansalskich, spotykany jest również blat drewniany, często z delikatnie profilowanymi krawędziami, które podkreślają lekkość i elegancję całej formy.

Jak rozpoznać autentyczny okaz na rynku antyków?

Dla kolekcjonerów i miłośników antyków kluczową kwestią jest umiejętność rozpoznania autentycznej komody francuskiej. Prawdziwe antyki posiadają charakterystyczne ślady czasu i użytkowania, które trudno podrobić – drobne odkształcenia drewna, naturalne przebarwienia forniru czy delikatne niedoskonałości w dopasowaniu elementów. Warto zwrócić uwagę na spód mebla i jego tył – w autentycznych komodach również te niewidoczne na co dzień elementy były wykonywane z dbałością o detale.

Oryginalne komody często posiadają znaki warsztatowe – sygnatury ebenistów lub stemple królewskie w przypadku mebli wykonywanych na zamówienie dworu. Te oznaczenia, choć nie zawsze obecne, stanowią bezcenny dowód autentyczności i proweniencji mebla. Dla wprawnego oka równie istotny jest sposób wykonania szuflad – ich płynny ruch, idealnie dopasowane dno, precyzyjne połączenia i użycie tradycyjnych materiałów, takich jak dębowe prowadnice czy oryginalne zamki z działającymi kluczami. Te drobne, lecz znaczące detale pozwalają odróżnić mistrzowskie dzieło francuskiego ebenisty od nawet najlepszej współczesnej repliki.

Rodzaje komód francuskich – różnice między stylem prowansalskim, ludwikowskim i shabby chic

Komody francuskie to eleganckie meble o bogatej historii, występujące w kilku charakterystycznych stylach. Każdy z nich ma swój unikalny charakter, choć wszystkie czerpią z tradycji francuskiego meblarstwa. Wybór odpowiedniego stylu komody może całkowicie zmienić charakter pomieszczenia, nadając mu romantyczny, wytworny lub rustykalny klimat. Poznanie różnic między poszczególnymi rodzajami pozwoli dobrać mebel idealnie pasujący do aranżacji wnętrza i osobistych upodobań.

Choć wszystkie komody francuskie łączy dbałość o detale i elegancką formę, ich stylistyka, kolorystyka i zdobienia mogą się znacząco różnić. Bogactwo wzornictwa sprawia, że komody francuskie znajdują zastosowanie zarówno w klasycznych, jak i nowoczesnych wnętrzach, nadając im wyjątkowy charakter i przytulną atmosferę.

Styl prowansalski – sielski urok południa Francji

Komody prowansalskie emanują ciepłem i urokiem francuskiej wsi. Ich charakterystyczną cechą jest jasna kolorystyka – dominują w niej odcienie bieli, kremu, beżu oraz delikatne pastele, które doskonale rozświetlają wnętrza. W przeciwieństwie do wystawnych mebli dworskich, komody prowansalskie mają prostszą formę, zachowując jednak eleganckie detale.

Typowa komoda prowansalska posiada zaokrąglone kształty i eleganckie linie, które nadają jej subtelności i kobiecości. Charakteryzuje ją:

• Wykonanie z naturalnych materiałów – głównie drewna, często celowo postarzanego
• Ozdobne uchwyty i zawiasy z patynowanego metalu
• Delikatne krzywizny i łagodne wyprofilowania frontów
• Rustykalne wykończenie z licznymi żłobieniami

Komody w stylu prowansalskim często zdobią motywy związane z naturą – kwiaty, owoce czy gałązki roślin. Doskonale komponują się z dodatkami z lawendy, ceramicznymi naczyniami i wiklinowymi koszami, tworząc spójną, przytulną aranżację. Te uniwersalne meble równie dobrze sprawdzają się w salonie, sypialni czy przedpokoju.

Styl ludwikowski – królewska elegancja i przepych

Komody w stylu ludwikowskim, nazwane na cześć francuskich monarchów, reprezentują najbardziej wyszukane podejście do sztuki meblarskiej. Styl Ludwika XV, rozwijający się w latach 1715-1774, charakteryzuje się wystawną formą i bogactwem zdobień. To z tego okresu pochodzą komody o wybrzuszonym froncie (bombe) i słynne, wygięte nóżki w kształcie litery S, zwane „kabriole”.

Meble ludwikowskie wyróżniają się luksusowymi materiałami i mistrzowskim wykonaniem detali, które odzwierciedlały wystawny styl życia ówczesnej arystokracji. Charakterystyczne elementy to:

• Cenne gatunki drewna: mahoń, palisander, orzech, z bogatymi intarsjami
• Wykwintne okucia z mosiądzu lub złoconego brązu
• Asymetryczne zdobienia i skomplikowane wzory
• Eleganckie marmurowe blaty, często w ciemnych odcieniach

Styl Ludwika XVI (1774-1793) przyniósł pewne uproszczenie form – komody stały się bardziej geometryczne, z prostymi nogami w kształcie ściętego ostrosłupa, zachowując jednak wyrafinowane zdobienia. Te królewskie meble emanują dostojeństwem i elegancją, stanowiąc wyrazisty akcent w klasycznych wnętrzach.

Styl shabby chic – romantyczne niedoskonałości

Najmłodszy z omawianych stylów, shabby chic, został zapoczątkowany w latach 80. XX wieku przez brytyjską projektantkę Rachel Ashwell. Nazwa, oznaczająca „elegancko zniszczony”, doskonale oddaje istotę tego nurtu. Komody shabby chic czerpią inspirację z francuskiej prowincji i mebli dworskich, nadając im nowe życie poprzez celowe postarzanie.

Kluczowym elementem komód w stylu shabby chic jest powierzchnia celowo postarzana poprzez przecieranie, patynowanie i nierównomierne nakładanie farby, co tworzy efekt mebla z historią. Do charakterystycznych cech należą:

• Wielowarstwowe malowanie z przetarciami ukazującymi wcześniejsze warstwy
• Jasna kolorystyka: biel, krem, pastelowy róż, błękit i mięta
• Ozdobne uchwyty i romantyczne detale
• Motywy kwiatowe i delikatne zdobienia

Shabby chic doskonale sprawdza się w romantycznych, kobiecych wnętrzach. Komody w tym stylu, mimo swojego „zużytego” wyglądu, są często nowymi meblami poddanymi specjalnej obróbce, co czyni je bardziej przystępnymi cenowo niż autentyczne antyki francuskie. To idealny wybór dla osób ceniących urok dawnych czasów w nowoczesnej interpretacji.

Aranżacja wnętrz z komodą francuską – praktyczne zastosowania w różnych pomieszczeniach

Komoda francuska doskonale odnajduje się we współczesnych wnętrzach, wnosząc do nich elegancję i funkcjonalność. Jej uniwersalny charakter pozwala na łatwe wkomponowanie w różne przestrzenie domowe. Wybierając model do konkretnego pomieszczenia, warto uwzględnić proporcje – masywne komody w stylu Ludwika XIV potrzebują więcej miejsca niż smuklejsze prowansalskie.

Komoda w salonie i jadalni

W salonie komoda francuska stanowi efektowny akcent dekoracyjny. Jej blat doskonale nadaje się do ekspozycji bibelotów, fotografii czy świeczników. W jadalni pełni funkcję kredensu lub pomocnika na zastawę.

Komoda z marmurowym blatem może służyć jako elegancki bufet podczas przyjęć, eksponując jednocześnie cenną porcelanę czy kryształy.

Zastosowanie w sypialni i przedpokoju

W sypialni komoda harmonizuje z łóżkiem w podobnym stylu, zapewniając miejsce na przechowywanie bielizny i ubrań. Komoda powinna łączyć funkcjonalność z dyskretnym urokiem, wspierając atmosferę relaksu.

Przedpokój zyskuje elegancki charakter dzięki niewielkiej komodzie na podręczne drobiazgi. Lustro zawieszone nad meblem optycznie powiększy przestrzeń, tworząc stylowe powitanie dla gości.

Kreatywne wykorzystanie

Współczesne aranżacje odkrywają nieoczywiste zastosowania komody francuskiej. Odpowiednio zabezpieczona, może pojawić się w łazience jako szafka pod umywalkę. Kreatywne podejście nadaje historycznemu meblowi nowe życie.

Inne pomysłowe zastosowania:

• Baza pod telewizor w nowoczesnym salonie
• Stylowy barek na alkohole
• Eleganckie biurko w gabinecie
• Wyspa kuchenna po dodaniu kamiennego blatu